Τετάρτη 25 Μαρτίου 2009

Δισκοκριτική Candlemass

Candlemass-“King Of The Grey Islands”
(Nuclear Blast)


Οι άρχοντές του Doom Metal με νέο δίσκο, παράξενα πράματα βρε παιδί μου. Μόνο περιοδείες πραγματοποιούσανε τα τελευταία χρόνια και σε μια είχα την τύχη να παρευρεθω τότε που είχαν παίξει στο Gagarin 205 στην Αθήνα πριν από πέντε χρόνια περίπου και είχα διαπιστώσει ότι το come back του Messiah τους είχε αναζωογονήσει. Έλα μου όμως που δεν στέριωσε λόγω του ότι ο Messiah είχε το «ψυχωτικό σύνδρομο προ της ηχογράφησης» και δεν μπόρεσαν να ηχογραφήσουν τον διάδοχο του άκρως επιτυχημένου “Candlemass”, “King Of The Grey Islands”. Ο Messiah αποχώρησε για μια ακόμη φορά και η μπάντα πορεύτηκε χωρίς αυτόν. Επειδή όμως ο Leif Edling είναι οι Candlemass, κινήθηκε προς το δανεισμό του κορυφαίου για μένα Frontman του doom metal, Robert Lowe! Τραγουδιστής των καταπληκτικών κατ’ εμέ Solitude Aeturnus (Οι οποίοι έχουν κυκλοφορήσει ένα απ’ τα καλύτερα άλμπουμ στο χώρο ονόματι “Adagio”). Ο Robert δεν έφερε ουδεμία αντίρρηση και έτσι οι Σουηδοί κυκλοφόρησαν το “King Of The Grey Islands”.
Το “King Of The Grey Islands” συναγωνίζεται επάξια τα τρία πρώτα αριστουργήματα. Ο Leif έχει πραγματοποιήσει πάλι φοβερή δουλειά συνθετικά. Είναι ένα βαρύ, μυστηριακό και σκοτεινό άλμπουμ. Έχουμε και εδώ τα μεγάλα σε διάρκεια κομμάτια και έχουμε και μια στροφή στιχουργικά μιας και εδώ το στοιχείο του αποκρυφισμού έχει τον πρώτο ρόλο. Έχουμε πολλές καινοτομίες στις συνθέσεις όπως του ότι έχουν χρησιμοποιηθεί ακουστικές κιθάρες και ρυθμικές κιθάρες που θυμίζουν κάτι από Slayer(“Embracing The Styx”). Υπάρχουν εναλλακτικές ενορχηστρώσεις στα κομμάτια και σε αυτό έχει συμβάλει ο Robert μιας και έχει πιο πολυδιάστατη φωνή από τον Marcolin. Υπάρχουν ακόμα πιο άμεσες ρυθμικές κιθάρες, μιας και έχουμε αρκετό χώσιμο και δεν περιορίζονται στα Sabbath-ικα riff και tempo(“Emperor of the void”, “Demonia 6” και “Destroyer”). Στα συν του άλμπουμ είναι άξιο αναφοράς οι ατμόσφαιρες που έχουν δημιουργηθεί χωρίς πλήκτρα, αλλά με τις κιθάρες και τις μελωδικές γραμμές που ακολουθεί ο Robert(“Man Of Shadows” και “Of stars and smoke”). Με τις παραπάνω διαπιστώσεις έχω να αναφέρω ότι το νέο άλμπουμ είναι εξαιρετικό.
Οι Candlemass επέστρεψαν δριμύτεροι και το μέλλον τους διαγράφεται λαμπρό με αυτό τον πραγματικά χαρισματικό τραγουδιστή. Στο νέο άλμπουμ καταλαβαίνεις ότι η ατμόσφαιρα μέσα στη μπάντα είναι πολύ διαφορετική και αυτό νομίζω το διαπιστώσατε και όσοι πήγατε στη συναυλία που έδωσαν στο Gagarin 205, υπάρχει υπέροχο δέσιμο μέσα στη μπάντα. Εγώ θα σταθώ άλλου. Μα καλά ρε Leif έπρεπε να πάρεις τον Robert από τους Solitude Aeturnus? Τόσοι αξιόλογοι τραγουδιστές υπάρχουν στη Σκανδιναβία, γιατί τον Robert όπου με τους S.A. πραγματοποιεί ξέφρενη πορεία και κυκλοφορεί δισκάρες σχεδόν κάθε χρόνο. Ελπίζω ο Robert να μην αφήσει τους S.A. γιατί θα είναι κρίμα…
Γιατί να το αποκτήσετε: Γιατί είναι ένας άριστος δίσκος που δεν πρέπει να λείπει από καμία δισκοθήκη.
Site:

8/10

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου