Συνέντευξη με Obduction

Πες μου ένα σύντομο story της μπάντας…
Οι Obduction δημιουργήθηκαν το 1995 απ’ τον Obductor, γνωστό και ως Γιώργο. Βέβαια, ο Γιώργος είχε φτιάξει και κάτι πριν από τους Obduction. Η ιδέα των Obduction είναι βασισμένη σε μπάντες όπως Bolt Thrower, Deicide και Obituary. Θέλησε να παίξει μουσική όσο το δυνατόν ακραία για την εποχή και με βάση τα ακούσματα του.
Αλλάγες στα μέλη?
Πάρα πολλές αλλάγες, για όλα αυτά είναι αρμόδιος ο Γιώργος.
Εσύ ποιόν αντικατέστησες?
Όταν ξεκίνησαν οι Obduction τα μέλη ήταν ως εξής: Γιώργος-Μπάσο και φωνή, Γιάννης Ρούσσης-Τύμπανα και ο Κώστας Μανόπουλος-Κιθάρα. Ο Κώστας είναι 53 ετών παρακαλώ και συνεχίζει να παίζει αυτή τη μουσική. Μετά από αρκετές αλλαγές στη σύνθεση, συνέθεσαν τη δική τους μουσική, πάνω στην οποία υλοποιήθηκε το cd των Obduction το 2001. Ουσιαστικά υλοποιήθηκε το όνειρο του Γιώργου, να ηχογραφήσει τη μουσική του σ’ ένα cd. Βέβαια μέχρι να φτάσουν εκεί, υπήρξαν κάποια demo τα οποία ήταν “First Blood And The Darkness Inside” και “Day Of Massacre”.
Στο stage παίξατε κάποιο απ’ τα παλιά κομμάτια?
Στο stage παίξαμε το “Day Of Massacre”.
Έχετε ίδιες επιρροές με τις παλιές?
Αυτή τη στιγμή είμαστε πέντε άτομα στη μπάντα και ο καθένας έχει τη δική του μουσική κατεύθυνση. Εγώ ασχολούμαι με τον ακραίο ήχο του Metal, ο Γιώργος μιας και είναι πολλά χρόνια στη μπάντα, ξέρει τον ήχο που πρέπει να βγάλει. Ο Ντίνος έχει τις δικές του επιρροές, Ο Κώστας ο Παππούς κουβαλάει πάρα πολλά χρόνια μουσικής στην πλάτη του και ο Νίκος έχει και αυτός τις επιρροές του. Οι Obduction κυκλοφόρησαν το 2002 ένα 7” ονόματι “Lost Angel of our soul” το οποίο και παίξαμε σήμερα. Ηχογραφήθηκε με τον Γιώργο στη φωνή και την κιθάρα, τον Νίκο στα τύμπανα και τον Τάσο στο μπάσο.
Πως Βλέπεις την ελληνική metal σκηνή, έχει αλλάξει ή είναι η ίδια?
Πιστεύω ότι και αυτή τη στιγμή που συζητάμε η σκηνή υπάρχει και εξελίσσεται. Υπάρχουν πολλά αξιόλογα παιδιά τα οποία στερούνται πράγματα όπως χρήματα, χρόνο και διασκέδαση για να πραγματοποιήσουν το όνειρο τους. Η αλήθεια είναι ότι δεν υπάρχει προβολή μεγάλη γι’ αυτά. Ίσως έχει να κάνει με την αυτοκαταστροφή του Έλληνα. Πρέπει να υπάρχει μεγαλύτερη υποστήριξη των Ελλήνων για τα Ελληνικά group, γιατί και εμείς Έλληνες είμαστε. Δυστυχώς είναι πολύ λίγα τα συγκροτήματα που έχουν παίξει στο εξωτερικό, αν θυμάμαι καλά οι μπάντες που μας έχουν κάνει περιφανούς στο εξωτερικό μετρούνται στα δάχτυλα του ενός χεριού. Πιστεύω ότι με τις κατάλληλες προϋποθέσεις, δηλαδή με ανθρώπους που γνωρίζουν το αντικείμενο μπορούμε να πετύχουμε πολλά. Ίσως και να μην υπάρχουν σχολές που να βοηθάνε σ’ αυτό το θέμα. Ακόμα υπάρχει έλλειψη εμπειρίας απ’ τους Manager οι όποιοι θα είχαν μάθει πάρα πολλά μέσω κάποιων σεμιναρίων. Πιστεύω ότι θα βοηθούσε πάρα πολύ το τελευταίο.
Μιας και το έφερε η κουβέντα, πως βλέπεις τον κόσμο του festival? Κατά την γνώμη μου δεν είναι αρκετοί…
Αν και είναι πρώτη ημέρα πιστεύω ότι τις επόμενες ημέρες δεν θα έχουμε καμία ραγδαία αύξηση του κόσμου. Αν γνωρίζω καλά, δεν έχει ξαναγίνει τέτοια εκδήλωση σε αυτό το χώρο. Πιστεύω ότι οι μπάντες που ήρθαν απ’ το εξωτερικό είναι κάποιας εμβέλειας και η μεταχείριση πρέπει να είναι κοινή και για τα Ελληνικά και για το ξένα group. Θα μου βγει πάρα πολύ πίκρα –όχι μόνο για μένα- αλλά και για τον κόσμο που ταξίδεψε μέχρι εδώ γιατί αυτή η περιοχή είναι πάρα πολύ μακριά. Δεν θέλω να είμαι ματαιόδοξος, μακάρι αυτή η προσπάθεια να υποστηριχθεί και να καθιερωθεί. Βέβαια για να γίνει αυτό οι διοργανωτές πρέπει να μάθουν πάρα πολλά πράγματα. Πιστεύω ότι είμαι ένας απ’ τους τυχερούς Έλληνες που πήγε στο εξωτερικό να παρακολουθήσει ένα φεστιβαλ μεγάλης εμβέλειας και είναι πολύ διαφορετικά τα πράγματα. Στο εξωτερικό πραγματοποιούνται φεστιβάλ επαγγελματικής φύσεως και πρέπει να γίνει κάποτε αυτό και στην Ελλάδα. Μου φάνηκε λίγο ερασιτεχνική η φύση του φεστιβάλ.
Τι πιστεύεις ότι θέλει το death metal για να εξελιχθεί?
Τα μεγάλα συγκροτήματα έχουν αφήσει το στίγμα τους και είναι λίγο δύσκολο να αποκολληθούμε απ’ αυτά. Πιστεύω ότι οι μουσική έχουν βελτιωθεί σε τεχνική και κάποιοι άλλοι επιμένουν στο παρελθόν. Το μέλλον του death metal είναι ο συνδυασμός. Πίστεψε με, οι Obduction έχουν χαρακτηρισθεί παλιομοδίτικοι, δηλαδή παίζουν το Ευρωπαϊκό παραδοσιακό death metal, αυτό που παίζουν οι Bolt Thrower δηλαδή. Πιστεύω ότι με την νέα μας κυκλοφορία οι άνθρωποί που αγαπούν τη μουσική, θ’ αλλάξουν γνώμη. Αυτό όμως δεν έχει να κάνει μόνο με τους Obduction. Όλα αυτά τα νέα παιδιά που ξεκινούν να παίξουν ακραίο metal, επιθυμούν να παίξουν σύγχρονο death metal.
Είστε self financed, έτσι? Δεν ανήκετε σε κάποια εταιρία?
Θα σου διηγηθώ μια δική μου ιστορία. Όταν ήρθα στους Obduction πριν δυο χρόνια, γιατί ο Γιώργος ένιωθε πλέον ότι δεν χρειάζεται να τραγουδάει, ήθελε να προσλάβει ένα frontman. Όταν πήγα εγώ, οι Obduction υποτίθεται ότι είχαν ακόμα συμβόλαιο με την NFC Records, βέβαια επίσημα η NFC Records επίσημα…δεν υπάρχει. Το πρώτο cd και το 7” είχαν κυκλοφορήσει απ’ αυτή την εταιρία. Οι Obduction αυτή την στιγμή δεν έχουν συμβόλαιο. Έχουμε ηχογραφήσει 8 ολοκαίνουρια κομμάτια με low budget. Έχουμε κάνει ότι καλύτερο σε θέμα παραγωγής μέσα στα όρια αυτού του budget.
Πως σου φαίνονται οι δισκογραφικές εταιρίες στην Ελλάδα?
Είναι ελάχιστες. Πιστεύω ότι αότι ατή τη στιγμή δεν υπάρχει μια εταιρία που θα πάρει μια μπάντα η οποία δεν έχει κυκλοφορήσει κάτι επίσημο και θα της δώσουν ένα ‘Α budget για να ηχογραφήσει κάτι δικό της. Βασίζονται σε κάτι υπάρχον, κάτι που έχει ηχογραφηθεί. Παίρνουν τα δικαιώματα, το κυκλοφορούν και το προωθούν όπως θέλουν αυτοί. Αν διαπιστώσουν ότι έχει επιτυχία, παρουσιάζονται νέα δεδομένα. Ίσως αυτός είναι ο λόγος που πολλά συγκροτήματα υπογράφουν με ξένες εταιρίες. Το οικονομικό είναι μεγάλος παράγοντας που φτάνεις σ’ ένα σημείο να περιορίζεις ιδέες λόγω αυτού. Το καλύτερο που έχεις να κάνεις είναι να δώσεις ότι καλύτερο έχεις σε μια ηχογράφηση.
Nice.700km απ’ την Αθήνα…
Οδικώς. Έχουμε έρθει όλοι μαζί με φίλους και φαμίλιες. Οι μισοί θα φύγουν λόγω υποχρεώσεων, εγώ και ο drummer θα κάτσουμε και θα παρακολουθήσουμε το φεστιβάλ.
Ο Ντίνος(μπασίστας) παντρεύτηκε έτσι?
Ο Ντίνος ξεκινάει μια νέα ζωή και ήθελα να του ευχηθώ ότι καλύτερο πρωτίστως απ’ τους Obduction και δευτερευόντως απ’ τον κόσμο.
Ελπίζουμε να μη φάει καμία παντόφλα…
(Γέλια) Αυτά είναι μέσα στο πρόγραμμα.
Τι έγινε, έπεσε το ρεύμα στη σκηνή? Σας το κόψανε?
Δεν νομίζω ότι έκαναν μια τέτοια κίνηση. Δεν είμαι ηλεκτρολόγος για να γνωρίζω αλλά απ’ το πρωί που ήρθαμε και κάναμε soundcheck είχαμε το ίδιο πρόβλημα. Μάλλον δεν έφτανε η τάση. Κάτι έλειπε. Εμείς συνεχίζαμε να παίζουμε, παρόλο τα προβλήματα. Ομολογώ πως στενοχωρηθήκαμε με τις συνθήκες που αντιμετωπίσαμε. Εμείς συνεχίσαμε γιατί είχαμε αποφασίσει να παίξουμε με οποιεσδήποτε συνθήκες.
Ήταν και κακή ώρα, ήταν μεσημέρι, δεν είχε κόσμο…
Απ’ την αρχή αυτή ήταν η ώρα που θα εμφανιζόμασταν. Απλώς προσδοκούσαμε σε μια καλύτερη διοργάνωση. Θα έδινε τη δυνατότητα σε περισσότερο κόσμο να παρακολουθήσει όχι μόνο εμάς αλλά έξι μπάντες που θα εμφανίζονταν στο second stage. Που πήγαν αυτές οι μπάντες? Άκουσα ότι τα παιδία από τους Divine Element βγήκαν για δυο κομμάτια, αντιμετώπισαν το ίδιο πρόβλημα και κατέβηκαν στεναχωρημένοι. Στους υπόλοιπους προτάθηκε να παίξουν μόλις τελειώσουν τα συγκροτήματα του Main stage. Προφανώς το περισσότερο ρεύμα παραχωρήθηκε στο Main stage.
Ρίξατε και τα πάσο σας κάτω…όλοι χειροκρότησαν.
Εγώ χάρηκα με τα παιδία που τα πήρανε για να τα χρησιμοποιήσουν. Όσο ήμουν επάνω και συνέβαιναν όλα αυτά, δε κατάλαβα τι συμβόλιζαν πια. Όλα αυτά που μας είχαν σταλεί εγγράφως που περιλάμβαναν τους κανόνες αυτής της διοργάνωσης, μου φάνηκαν μόνο λόγια, θα μου πεις τα γραπτά μένουν…
Ποια Θα είναι τα επόμενα σας βήματα?
Πρωταρχικός στόχος είναι η κυκλοφορία του cd. Δουλεύουμε από το 2004 πάνω σε αυτό, πραγματικά έχουμε δουλέψει πάρα πολύ. Θέλουμε να πραγματοποιήσουμε το όνειρο μας με αυτό. Σε όποιο live αξίζει θα είμαστε εκεί για να προωθήσουμε τη δουλειά μας, να μας βοηθήσουν και να βοηθήσουμε.
Είχε προοπτικές αυτό, αλλά δεν σας «έκατσε»…
Η αλήθεια είναι ότι ήρθαμε με πολλά όνειρα εδώ. Οποιοσδήποτε και αν ήρθε εδώ, ήρθε για κάτι καλύτερο και διαφορετικό.
Αυτά από εμάς! Ευχαριστούμε για τον χρόνο που μας διέθεσες μετά και από αυτή την εμφάνιση.
Να ‘σαι καλά φίλε!