Τετάρτη 25 Μαρτίου 2009

Iron Maiden: “A Matter Of Life And Death”
Είμαι της άποψης ότι οι «δεινόσαυροι» της αγαπημένης μας μουσικής, έδωσαν ότι έδωσαν. Δε νομίζω ότι θα ωφελήσει ένα νέο άλμπουμ των Priest ή των Motorhead, περισσότερο από ένα νέο, φρέσκο άλμπουμ των Trivium, των Firewind ή των Spiritual Beggars. Το καλό με τα μεγαθήρια είναι ότι όταν κάνουν συναυλίες δίνουν τα πάντα επί σκηνής και δε χρειάζεται να αποδείξουν τίποτα, είναι απλά Θεοί σε αυτό που κάνουν και σε κάνουν να νιώθεις πολύ τυχερός που ακούς τις συνθέσεις που έχουν δημιουργήσει. Είναι αυτή η αστείρευτη δημιουργική έμπνευση που δείχνει τον δρόμο στα νέα συγκροτήματα να συνεχίσουν να προσπαθούν για να πετύχουν αυτό που πέτυχαν αυτοί. Την Αναγνώριση, τον σεβασμό και τη δόξα. Χρειάζεται πολύς κόπος να μαζέψεις 52.000 κόσμο μετά από την κυκλοφορία του πέμπτου σου άλμπουμ (“Live After Death”), έτσι?
Γιατί όλος αυτός ο πρόλογος? Κοιτάξτε, οι Iron Maiden έχουν καταφέρει τα παραπάνω και συνεχίζουν να κυκλοφορούν «διαμάντια» στην μεταλλική σκηνή. Πριν από 12 χρόνια περίπου κυκλοφόρησε το “X-Factor”, για μένα ήταν ένα αξιόλογο άλμπουμ με πολλές καινοτομίες. Πριν από 9 χρόνια περίπου, κυκλοφόρησε το “Virtual IX” ήταν ένα δυναμικό άλμπουμ με ένα ξεπέτα ύφος αλλά με ωραίες συνθέσεις. Πριν από εφτά χρόνια κυκλοφόρησε το “Brave New World”, για μένα ένα εκπληκτικό άλμπουμ με δυναμικό χαρακτήρα και τρομερό πάθος από τον Bruce σε όλα τα κομμάτια. Πριν από τέσσερα χρόνια ήρθε το “Dance Of Death”, στο όποιο δείχνουν και τις πρώτες επιρροές από progressive rock και πάνε την μουσική σε άλλα μονοπάτια, πιο δύσβατα αλλά και πιο ξεχωριστά για τα βήματα που πρέπει να κάνει η μουσική μας. Και φτάνουμε αισίως στο “A Matter Of Life And Death”, αυτό ακούω εδώ και κάτι ώρες…
Αυτά τα έξι παλικάρια που διανύουν το τέλος των δεύτερων –άντα, έδειξαν ότι δεν αστειεύονται και μας έδωσαν πάλι ένα δείγμα απύθμενης συνθετικής έμπνευσης. Μακάρι όλες οι μπάντες οι όποιες βρίσκονται σε αυτή την περίοδο της ζωής τους να κυκλοφορούν τέτοια άλμπουμ. Το “A matter of life and death” είναι το πιο επικό τους άλμπουμ απ΄ την εποχή του “Seventh Son…”. Θα μου πείτε «μεγάλη κουβέντα λες». Δε νομίζω, το άλμπουμ μετά από πολλές ακροάσεις, σου δίνει να καταλάβεις γιατί δεν είναι μεγάλη κουβέντα το παραπάνω. Το άλμπουμ ξεκινάει με ένα κλασικό γρήγορο κομμάτι στο στυλ του “The Wicker Man” και συνεχίζει με το “These Colors don’t run” όπου φαίνεται αρκετά ο συναισθηματικός χαρακτήρας του άλμπουμ, θυμίζει αρκετά την “Brave…” εποχή, μαζί με το “Lord Of Light”. Στο τελευταίο, έχουμε και αρκετούς πειραματισμούς, αυτοί διαφαίνονται στις εναλλαγές ήρεμων με δυνατών σημείων. Οι εκπλήξεις δεν τελειώνουν εδώ. Τα “Pilgrim” και “Out Of The Shadows” είναι απομεινάρια της εποχής “Fear Of The Dark”, άμεσα και γρήγορα κομμάτια. Το πρώτο θυμίζει και “Prayer…” και το δεύτερο “Fear…” μόνο. Αδέλφια, τα κομμάτια άνω των εφτά λεπτών σφύζουν από δύναμη και επικές μελωδίες και το μπάσο δίνει έναν οδηγητικό βαρύ επικό χαρακτήρα. Πώς να περιγράψω την ρίγη που νιώθω, όταν ακούω τα “Brighter Than A Thousand Suns”, “For The Greater Good Of God”, “The Reincarnation Of Benjamin”, “The Legacy” και “The Longest Way”? Συνθέσεις με μελωδίες βγαλμένες από την δεκαετία του ’80 και ένα μπάσο με ηγετικές διαστάσεις να σου δίνει το έναυσμα μαζί με τα υπόλοιπα. Να ονειρευτείς για μια ακόμη φορά και να ταξιδέψεις μέσα στο χρόνο, χωρίς να νιώθεις ότι πρέπει να γυρίσεις πάλι σε αυτή την γαμημένη φθίνουσα πραγματικότητα. Ειδικά στο “The Legacy” οι κιθάρες εναλλάσσονται τόσο εκπληκτικά από ακουστικές σε ηλεκτρικές, διαθέτοντας πολύ όμορφες (τρι) δισολίες και τα διπλά φωνητικά δίνουν ρέστα. Το άλμπουμ τελείωσε.
Πάτησα stop. Μια περίεργη ησυχία επικρατεί στο δωμάτιο, σαν να λείπει κάτι. Είναι αυτή η αντιπολεμική αύρα του άλμπουμ και αυτή η διδακτική και επική ερμηνεία του Bruce-Bruce. Πατάω το play πάλι, όπως έχω κάνει και με τα περισσότερα άλμπουμ τους. Γεμίζει και πάλι το δωμάτιο από τις εξαιρετικά δεμένες κιθάρες, από το βαρύγδουπο μπάσο, από τα καλπάζοντα drums και από μια απ’ τις πιο δυναμικές και ξεχωριστές φωνές του heavy metal. Το “A matter of life and death” με κάνει να νιώθω πολύ τυχερός που ακούω και ακολουθώ αυτή την μουσική εφτά χρόνια τώρα…
Γιατί να το αποκτήσετε?: Η απάντηση βρίσκεται στα παραπάνω.
Site: www.ironmaiden.com
9,5/10

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου