Έρευνα-"Rammstein: Τέχνη και Πρόκληση" από τον Elf

TEXNH KAI ΠΡΟΚΛΗΣΗ:
ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΤΩΝ RAMMSTEIN.

Στο χώρο της τέχνης έχουμε αναρωτηθεί αρκετές φορές αν ο καλλιτέχνης προκαλεί με το έργο του. Πρέπει να βάζουμε όρια στην τέχνη; Προκαλούσαν ο Πάμπλο Πικάσσο και ο Σαλβαντόρ Νταλί με τα έργα τους; Γιατί δημιουργεί τέτοια αναστάτωση ο Τζίμης Πανούσης με τους δίσκους και τις συναυλίες του; Γιατί προκλήθηκε τέτοια αναστάτωση με την επιτυχία των LORDI στη EUROVISION το 2006;
Ανάμεσα σε αυτούς υπάρχουν και οι Rammstein, που απλά εκφράζουν μια διαφορετική γνώμη, βλέπουν μια κατάσταση από μια διαφορετική άποψη, βλέπουν ένα πράγμα με «άλλα μάτια» ή θίγουν θέματα ταμπού. Παρόλο που είναι αγαπητοί και στην Ελλάδα, κυρίως λόγω της τραχιάς τους μουσικής, η γερμανική γλώσσα αποτελεί ένα εμπόδιο, ώστε να γίνουν γνωστοί και για τους στίχους τους.
Οι Rammstein σχηματίστηκαν το 1993 στο Schwerin της πρώην ανατολικής Γερμανίας. Πήραν το όνομα τους από το χωριό Ramstein (αφού πρόσθεσαν ένα Μ), όπου υπήρχε παλαιότερα μια αμερικάνικη αεροπορική βάση. Το 1988, κατά τη διάρκεια μιας επίδειξης, ένα αεροπλάνο έπεσε μέσα στο πλήθος, σκοτώνοντας 70 ανθρώπους. Οι Rammstein αποτελούνται από τους Till Lindemann (φωνητικά), Richard Kruspe (κιθάρα), Paul Landers (κιθάρα), Oliver Riedel (μπάσσο), Christian Lorenz (πλήκτρα) και Christoph Schneider (τύμπανα). Το είδος της μουσικής που παίζουν είναι Industrial (μείγμα Heavy Metal με ηλεκτρονικά στοιχεία και με έμφαση στο ρυθμό). Τραγουδούν στη γερμανική γλώσσα, που ταιριάζει απόλυτα με το ρυθμικό Technothrash που παίζουν. Υπάρχουν όμως λίγα τραγούδια στα αγγλικά και στα ισπανικά (!).
Η δισκογραφία τους αποτελείται από τα εξής άλμπουμ:
1) Herzeleid (πόνος της καρδιάς), 1995,
2) Sehnsucht (νοσταλγία), 1997,
3) Mutter (μητέρα), 2001,
4) Reise, Reise (ταξίδι, ταξίδι), 2004 και
5) Rosenrot (κόκκινο του τριαντάφυλλου), 2005, όπως και τα
6) live άλμπουμ Live aus Berlin, 1998 και
7) Völkerball (μηλάκια – το παιχνίδι), 2006.
Αναλυτικότερα:
Το 1995 βγάζουν το πρώτο τους άλμπουμ με τίτλο Herzeleid. Είναι αρκετά σκληρό, τραχύ, κάπως άγαρμπο - μια που είναι και το ντεμπούτο τους - ρυθμικό, με δυνατές thrash κιθάρες, ελάχιστα σόλο κιθάρας και αρκετά ηλεκτρονικά στοιχεία από τον πληκτρά Christian Lorenz.
Ήδη από το εισαγωγικό κομμάτι Wollt ihr das Bett in Flammen sehen? (Θέλετε να δείτε το κρεβάτι στις φλόγες;) εκφράζουν τη απογοήτευση και την πικρία τους απέναντι στον έρωτα, μια που πέντε στα έξι μέλη του συγκροτήματος είχαν τότε χωρίσει. Στο ρεφραίν υπάρχει ο στίχος: «το σέξ είναι μια μάχη, η αγάπη είναι πόλεμος».
Στο δεύτερο τραγούδι Der Meister (Ο άρχοντας) φανερώνουν την αποστολή τους: Ο Θεός τους έστειλε να ανακοινώσουν την πτώση και την καταστροφή του κόσμου.
Με το τρίτο τραγούδι Weißes Fleisch (λευκή σάρκα) αρχίζουν και οι προκλήσεις: μιλάνε για τον έρωτα ενός σχιζοφρενή για μια ανήλικη κοπέλα, την οποία μάλιστα απαγάγει. Μεταξύ άλλων λέει: «σου προκαλώ πόνο και κλαψουρίζεις δυνατά», «το μαύρο μου αίμα μολύνει το φόρεμα σου», «η λευκή σου σάρκα με καυλώνει, είμαι απλά ο ζιγκολό σου», «οι κραυγές σου με ανάβουν», «ο ιδρώτας από το μέτωπο σου πέφτει σαν χαλάζι στο αρρωστημένο μου μυαλό», «η άρρωστη ύπαρξη μου ουρλιάζει για σωτηρία» και «στον παράδεισο μου δεν υπάρχει Θεός».
Στο επόμενο κομμάτι Asche zu Asche (στάχτη στη στάχτη) ο τραγουδιστής μιλά στο πρώτο πρόσωπο, παίρνοντας τον ρόλο του Ιησού που ζεί τις τελευταιές του ώρες στη γή και επιστρέφει μετά την Ανάσταση για να εκδικηθεί: «Πάνω στο Σταυρό είμαι ξαπλωμένος τώρα, με τρυπάνε με καρφιά, η φωτιά εξαγνίζει την ψυχή μου και αυτό που απομένει είναι ένα στόμα γεμάτο στάχτη».
Το πέμπτο τραγούδι είναι μια ερωτική μπαλάντα, το Seemann (ναυτικός), όπου μιλάει για τη μοναξιά, αλλά και για την συμπαράσταση του συντρόφου σε δύσκολες στιγμές.
Στο επόμενο τραγούδι το Du riechst so gut (μυρίζεις τόσο ωραία) ασχολούνται με το stalking, το να παρακολουθεί επίμονα κάποιος ένα άτομο. Στο ρεφραίν αναφέρεται «μυρίζεις τόσο ωραία, σε ακολουθώ, σε βρίσκω (τόσο ωραία), μυρίζεις τόσο ωραία, σε λίγο θα σε φτάσω».
Στο έβδομο τραγούδι Das alte Leid (το παλιό πάθημα) αναφέρονται στην έλλειψη του σέξ, που «οδηγεί στην τρέλα». Στο κεντρικό σημείο ο Till ουρλιάζει «θέλω να γαμήσω», όμως ακολούθουν γέλια και μια χωρωδία από πίσω τον ειρωνεύεται: «δεν πρόκειτε».
Στο επόμενο τραγούδι ο τίτλος ξεγελάει τον ακροατή: Heirate mich (παντρέψου με). Πρόκειται για νεκροφιλία! Ένας χήρος, εδώ και ένα χρόνο, κοιμάται στον τάφο της γυναίκας του τις νύχτες. Στο τέλος ξεθάβει τη νεκρή, «η νύχτα είναι ζεστή, είμαστε γυμνοί...». Το δέρμα της νεκρής «σκίζεται σαν χαρτί» και παίρνει τελικά μόνο το κεφάλι της μαζί του!
Στο Herzeleid μιλάνε για την πικρία τους για τις μόνιμες σχέσεις, οι οποίες πρέπει να «αποφεύγονται».
Στο περίεργο Laichzeit (τα αυγά των ψαριών!), μιλάνε για την αιμομιξία. Ένας αρρωστημένος άνδρας συνουσιάζεται με τη μητέρα του, την αδερφή του, αλλά και με το σκύλο του! Το «ψάρι» είναι το πέος, ενώ «τα μεγάλα μάτια», είναι τα στήθη της γυναίκας!
Στο τελευταίο τραγούδι, το Rammstein, αναφέρονται στην καταστροφή που έγινε στην αεροπορική βάση του Ramstein, απ` όπου πήρε και το συγκρότημα το όνομα του: «ένας άνθρωπος καίγεται, Rammstein, μυρωδιά σάρκας στον αέρα, ένα παιδί σκοτώνεται, Rammstein, μια θάλασσα από φωτιά, μυρωδιά αίματος στην άσφαλτο, Rammstein, ένας μαζικός τάφος, Rammstein, κανείς δεν μπορεί να ξεφύγει».
Τα τραγούδια Heirate mich και Rammstein μπήκαν στο Soundtrack της ταινίας
Lost Highway του σκηνοθέτη David Lynch. Το πρώτο άλμπουμ ξεκίνησε με χαμηλές πωλήσεις, οι οποίες εκτοξεύθηκαν με την επιτυχία του Single Engel από το επόμενο άλμπουμ.
Το δεύτερο άλμπουμ, το Sehnsucht βγήκε το 1997. Είναι αρκετά πιο ώριμο από το πρώτο, εξίσου όμως προκλητικό. Στο πρώτο, ομώνυμο τραγούδι, ο Till ασχολείται με τις παιδικές του νοσταλγίες: ως παιδί δεν μπορούσε να φύγει από την ανατολική Γερμανία και ονειρευόταν να ταξιδέψει σε μακρινά μέρη, όπως στο Μεξικό.
Στο δεύτερο κομμάτι, το Engel (άγγελος), το οποίο τους έκανε και γνωστούς, ασχολούνται με τη θρησκεία και την ευχή των ανθρώπων να ζούν ενάρετα, ώστε μετά το θάνατο να γίνουν άγγελοι. Οι άγγελοι όμως «εμφανίζονται μόνο τη νύχτα», «φοβούνται διαρκώς και είναι μόνοι». Τελικά ο Θεός ξέρει οτι ο Till «δεν θέλει να γίνει άγγελος».
Στο τρίτο τραγουδι Tier (ζώο), μιλάνε για την αιμομιξία: «Τί κάνει ένας άνδρας, που δεν μπορεί να ξεχωρίσει ένα ζώο από έναν άνθρωπο; Θα πάει στην κόρη του, που είναι όμορφη και νέα σε ηλικία και θα ζευγαρώσει σαν ένα ζώο, με το ίδιο του το αίμα και την σάρκα του». Λίγο παρακάτω έρχεται και η εκδίκηση της κόρης που είναι μεγάλη πλέον: «...βυθίζει το φτερό στο αίμα του, γράφει στον εαυτό της ένα γράμμα, το στέλνει πίσω στην παιδική της ηλικία, όταν ο πατέρας της κοιμόταν μαζί της».
Στο τέταρτο τραγούδι, το Bestrafe mich (τιμώρησε με), μιλούν για τη σχέση του Θεού με τον άνθρωπο, αλλά και για το σαδισμό: «το μέγεθος σου με κάνει μικρό, εσύ μπορείς να είσαι ο τιμωρός μου».
Το επόμενο τραγούδι, ίσως να είναι και το πιο γνωστό τους: Du hast (με έχεις/ λογοπαίγνιο, σημαίνει και με μισείς). Μέσα στους λίγους στίχους δείχνουν για άλλη μια φορά την απογοήτευση τους απέναντι στον έρωτα: «με έχεις/με μισείς. Με ρώτησες, αλλά δεν απάντησα. - Θα είσαι μαζί της, μέχρι να σας χωρίσει ο θάνατος; - Όχι! - Θα της είσαι πιστός, όσο θα ζείτε; - Όχι!»
Στο έκτο τραγούδι Bück dich (σκύψε) ξαναπιάνουν το θέμα του σαδισμού: «σκύψε, σε διατάζω, το πρόσωπό σου δε με ενδιαφέρει, σκύψε άλλη μια φορά!». «Το δίποδο σκύβει ακόμα πιο χαμηλά, τα δάκρυα του φτάνουν στην πλάτη». Στις συναυλίες τους, ο Till χρησιμοποιεί και ένα μαστίγιο, για να δείξει και οπτικά το τί εννοεί!
Στο εφιαλτικό Spiel mit mir (παίξε μαζί μου), παρουσιάζουν την αρρωστημένη αγάπη μεταξύ δύο αδερφών και την αιμομιξία: «μοιραζόμαστε το δωμάτιο και το κρεβάτι, αδελφούλι έλα, πλησίασε με, ακούμπησε με». «Μπροστά από το κρεβάτι υπάρχει μια τρύπα, όπου πέφτει μέσα κάθε (αθώο) πρόβατο». «Παίξε μαζί μου, τώρα, που είμαστε μόνοι».
Το επόμενο τραγούδι Klavier (πιάνο) είναι μπαλάντα, όπου εξυμνείτε ένας παλιός έρωτας.
Στο ένατο κομμάτι Alter Mann (γέρος άνδρας), ένας άνδρας θέλει να δεί τον εαυτό του μέσα στο νερό. Αντί όμως να δεί τον εαυτό του να καθρεφτίζεται, βλέπει έναν γέρο άνδρα. Αυτό τον οδηγεί στην τρέλα.
Στο ρυθμικό Eifersucht (ζήλεια), η εισαγωγή θυμίζει James Bond. Μιλά ουσιαστικά για δύο άνδρες που έρχονται σε σύγκρουση, λόγω μιας γυναίκας. Ο νικητής σε αυτή τη σύγκρουση μπορεί να καταφύγει και στον κανιβαλισμό!
Στο τελευταίο Küss mich (φίλησε με), πιάνουν άλλο ένα shocking θέμα, αυτή τη φορά το στοματικό έρωτα: «Κάθεται πάντα ήσυχη, γιατί θέλει να φάει δάχτυλο, το κουρεμένο γρασίδι σηκώνεται, το υγρό ματάκι γίνεται μούσκεμα». Μετά ο Till εκφράζει το παράπονο του, πως του «την φιλάνε σπάνια, επειδή έχει πικρή γεύση», «η γλώσσα μαστιγώνει εκστασιασμένη», «φίλα τα υγρά μου χείλη, φίλα με, ακόμη κι αν έχει πικρή γεύση».
Στα τέλη του 1998 και έχοντας αποκτήσει πολλούς οπαδούς εντός αλλά και εκτός Γερμανίας, ηχογραφούν ένα live άλμπουμ στο Βερολίνο. Τα live τους είναι φανταστικά, όπου χρησιμοποιούν πολλά εφέ, φωτιές και πολλά πυροτεχνήματα. Αρχίζουν να γίνονται γνωστοί παγκοσμίως. Εμπορικά πάει κι αυτό το άλμπουμ πολύ καλά, φτάνοντας και αυτό στο νούμερο ένα, όπως και το προηγούμενο. Ακολουθεί το Single Das Model, διασκευή τραγουδιού των γερμανών πρωτοπόρων του ηλεκτρονικού ήχου Kraftwerk. Αμέσως μετά βγαίνει το Single Stripped, διασκευή σε τραγούδι των Depeche Mode. Το βιντεοκλίπ προκάλεσε μεγάλες αντιδράσεις, αφού χρησιμοποίησαν αποσπάσματα από την ταινία της Leni Riefenstahl, Olympia (που σκηνοθέτησε τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1936, στο Βερολίνο). Πολλοί τότε τους κατηγόρησαν ως ναζιστές. Στηρίζονταν και στο επιχείρημα το ότι χρησιμοποιούν τη γερμανική γλώσσα στα τραγούδια τους και μάλιστα με ρυθμικό και «τευτονικό» τρόπο. Το συγκρότημα απάντησε με τραγούδι στον επόμενο δίσκο.
Το 2001 εμφανίστηκε ο δίσκος Mutter (μητέρα). Από πολλούς θεωρείται ότι είναι ο καλύτερος τους. Εμφανίζονται περισσότερα στοιχεία από gothic και heavy metal, ενώ τα ηλεκτρονικά μέρη μειώνονται. Ίσως τα προκλητικά τραγούδια να είναι λιγότερα αυτή τη φορά.
Mάλιστα στο πρώτο τραγούδι Mein Herz brennt (η καρδιά μου καίγεται) συμμετέχει και συμφωνική ορχήστρα. Ξεκινά σαν παιδικό παραμύθι, γρήγορα όμως μετατρέπεται σε εφιάλτη.
Με το τραγούδι Links 2 3 4 (αριστερό 2 3 4 – ο βηματισμός που ακολουθεί ο γερμανικός στρατός) απαντούν στις κατηγορίες ότι υποστηρίζουν το ναζισμό: «Οι άλλοι θέλουν την καρδιά μου στη δεξιά πλευρά, όταν όμως την προσέξω, αυτή χτυπά στα αριστερά». Δηλώνουν ξεκάθαρα ότι είναι οπαδοί του κομμουνισμού.
Το τρίτο τραγούδι Sonne (ήλιος) είναι ένας απλός ύμνος για τον ήλιο και τη ζεστασιά που μας προσφέρει. Αρχικά ξεκίνησε ως ύμνος για τον πυγμάχο Vitali Klitschko, τελικά όμως δεν χρησιμοποιήθηκε. Το μέτρημα από το ένα ως το δέκα παρέμεινε.
Με το επόμενο κομμάτι, το συναυλιακό Ich Will (εγώ θέλω), το συγκρότημα ζητά από τους οπαδούς του μεταξύ άλλων: «να τους εμπιστεύονται, να τους καταλαβαίνουν, να τους αισθάνονται». Ο Till ζητά «να ελέγχει, να ακούει τις φωνές τους, θέλει τη φαντασία τους και την ενέργειά τους».
Το πέμπτο τραγούδι Feuer frei! (πύρ!) χρησιμοποιήθηκε και στην ταινία ΧΧΧ, όπου οι Rammstein το έπαιξαν ζωντανά. Μιλά για τη δύναμη της φωτιάς «που καίει τη σάρκα και το πνεύμα».
Στο ομώνυμο του άλμπουμ τραγούδι, ο πρωταγωνιστής δεν έχει μητέρα. Δημιουργήθηκε μέσα από ένα πείραμα. Θέλει να εκδικηθεί τη μάνα που δεν τον γέννησε.
Στο Spieluhr (μουσικό κουτί), ένα παιδάκι κάνει το πεθαμένο, διότι θέλει να μείνει μόνο του. Το θάβουνε μέσα στην άμμο, μαζί με ένα μουσικό κουτί. Το παιδάκι ξυπνάει, ενώ ακούγεται μια μελωδία από το μουσικό κουτί.
Το προκλητικό Zwitter (ερμαφρόδιτο) δείχνει την ψυχολογία αυτών των ανθρώπων: «δύο ψυχές κάτω από το στήθος μου, δύο φύλα – μία λίμπιντο», «αυτοϊκανοποιούμαι, στέλνω τριαντάφυλλα στον εαυτό μου», «είμαι μόνος κι όμως δεν είμαι μόνος, είμαι με τον εαυτό μου μαζί», «δεν τσαντίζομαι, όταν κάποιος μου πεί «άει γαμήσου».»
Το ένατο τραγούδι Rein Raus (μέσα - έξω) μιλά ξεκάθαρα για την ερωτική πράξη: «είμαι το κλειδί, είσαι η κλειδαρότρυπα, μπαίνω μέσα», «εισχωρώ πιο βαθιά». Στο τέλος ο Till απολογείται: «το καβάλημα κράτησε λίγο, λυπάμαι γι` αυτό, τώρα πρέπει να πάω και στα άλλα άλογα, θέλουν και αυτά να καβαληθούν».
Το επόμενο τραγούδι ακολουθεί ένα γρήγορο ρυθμό Punk: Adios (αντίο). Περιγράφει τις τελευταίες στιγμές ενός Junkie, που πεθαίνει από υπερβολική δόση ηρωίνης: «βάζει τη βελόνα στη φλέβα, αφήνει τη μουσική να μπεί μέσα του», «έκλεισε τα μάτια του, έβαλε το θάνατο μέσα του». Στο τέλος «άνοιξε τα μάτια του, αλλά δεν ξύπνησε».
Το τελευταίο και ατμοσφαιρικό τραγούδι Nebel (ομίχλη), περιγράφει μια βόλτα ενός ζευγαριού στην παραλία, μέσα στην ομίχλη. Η γυναίκα τελικά πεθαίνει ξαφνικά μέσα στην αγκαλιά του άνδρα.
Ο επόμενος δίσκος των Rammstein, το Reise, Reise βγήκε τέλη του 2004.
Στο ομώνυμο, επικό τραγούδι μιλάνε για τις δυσκολίες που περνάνε οι ψαράδες στις τρικυμισμένες θάλασσες.
Το δεύτερο τραγούδι είναι και το πιο προκλητικό τους: Mein Teil (το κομμάτι μου). Το εξώφυλλο του Single δείχνει ένα μαχαιροπίρουνο: το 2001 στη Γερμανία, ο Armin Meiwes, «ο κρεοπώλης» - όπως τον ονόμασαν αργότερα τα Μ. Μ. Ε. - ζητούσε μέσω διαδικτύου να φάει έναν συνανθρωπό του! Το περίεργο ήταν, ότι πολλοί απάντησαν σε αυτή την πρόσκληση. «Ο κρεοπώλης» κάλεσε το «θύμα» του σε δείπνο και έφαγαν μαζί τα γεννητικά όργανα του θύματος, με τη συγκατάθεση του βέβαια. Οι στίχοι λένε τα εξής: «Σήμερα θα συναντήσω έναν κύριο, που έχει όρεξη να με καταβροχθίσει. Μαλακά κομμάτια, αλλά και σκληρά, βρίσκονται στη λίστα με το μενού. Είσαι αυτό που τρώς. Όλοι εσείς γνωρίζεται τί είναι αυτό: είναι το κομμάτι μου! Το μαχαίρι που δεν είναι ακονισμένο, είναι ότι πρέπει! Ματώνω άσχημα και ζαλίζομαι. Πρέπει να αντισταθώ στη λιποθυμία, συνεχίζω να τρώω κάτω από κράμπες. Έχει ωραία μπαχαρικά επάνω και είναι καλά ψημένο. Είναι σερβιρισμένο σε πορσελάνη, έχει κρασί και φώς από κερί. Ξόδεψα χρόνο, χρειαζόταν και λίγο κουλτούρα – ρομαντισμό». Οι γερμανικές αρχές δεν ήξεραν με ποιά κατηγορία να δικάσουν τον «κρεοπώλη». Δεν υπήρχε τέτοιο προηγούμενο, αφού το «θύμα» είχε δώσει τη συγκατάθεση του. Μετά από λίγο καιρό ο κανίβαλος υπέβαλε μύνηση στο συγκρότημα!
Ακολουθεί το εφιαλτικό – ρυθμικό Dalai Lama. Ουσιαστικά πρόκειται για ένα ταξίδι πατέρα και παιδιού με το αεροπλάνο. Ενώ αρχικά όλα είναι ήρεμα μέσα στη νύχτα, το αεροπλάνο αρχίζει να τραντάζεται, χάνεται η πίεση μέσα στην καμπίνα των επιβατών, ο κόσμος φωνάζει από τον πανικό του. Μία εφιαλτική χορωδία καλεί το παιδί να τους ακολουθήσει. Ο πατέρας σφίγγει μέσα στην αγκαλιά του το παιδί, μέχρι που αυτό ξεψυχά.
Το τέταρτο τραγούδι Keine Lust (καμία όρεξη) - με το αστείο βιντεοκλίπ - ασχολείται με τους υπέρβαρους: «Δεν έχω όρεξη να με ακουμπήσω, θέλω να αυνανιστώ, αλλά δεν έχω όρεξη να το δοκιμάσω. Δεν έχω όρεξη να με δώ γυμνό, θα ήθελα να «το κάνω» με μεγάλα ζώα, αλλά δεν έχω όρεξη να το ρισκάρω. Δεν έχω όρεξη να μασήσω, δεν έχω όρεξη να ζυγιστώ, δεν έχω όρεξη να κολυμπώ μέσα στο λίπος».
Το ακουστικό – ρυθμικό Los! (πάμε! – σημαίνει όμως και ... χωρίς.) μιλά πάλι για τις κατηγορίες που δέχεται το συγκρότημα και την αντίδραση τους: «λένε πως είμαστε χωρίς τραγούδια, χωρίς μελωδίες ... αλλά όταν ήρθε η ώρα είπαμε: πάμε!»
Στο έκτο τραγούδι Amerika χτυπούν την αμερικανολατρεία που παρατηρούν στην πατρίδα τους: «έσεις χτυπάτε το ρυθμό και εμείς πρέπει να ακολουθούμε», «ο Μίκυ – Μάους βρίσκεται και στο Παρίσι». Στο ρεφραίν - στα αγγλικά – ειρωνεύονται το τραγούδι του James Brown: «We´re all living in Amerika,
Coca – Cola, sometimes war».
Το επόμενο κομμάτι λέγεται Moskau και είναι ένας ύμνος για την πρωτεύουσα της Ρωσίας: «Αυτή η πόλη είναι μία πόρνη, τα δόντια της είναι από χρυσό, είναι χοντρή και όμως μία Κυρία. Γδύνεται μόνο αν την πληρώσω, μου παίρνει την ανάσα. Είναι γριά και όμως όμορφη, δεν μπορώ να της αντισταθώ. Ρίχνει πούδρα πάνω στο γέρικο δέρμα της, έχει φτιάξει το στήθος της. Με καυλώνει και υποφέρω, χορεύει για μένα, αφού όμως την πληρώσω». Η τραγουδίστρια των t. A. T. u αναλαμβάνει τα δεύτερα φωνητικά στα ρώσικα.
Το όγδοο τραγούδι Morgenstern (αυγερινός) μιλάει για ένα άσχημο κορίτσι που κρύβεται από το φώς της ημέρας. Τις νύχτες παρακαλάει τον αυγερινό να την κάνει όμορφη.
Το Stein um Stein (πέτρα με πέτρα), ενώ ξεκινά ως ερωτικό τραγούδι, εξελίσσεται σε εφιάλτη: «έχω μεγάλα σχέδια, θα σου χτίσω ένα σπίτι, κάθε πέτρα είναι ένα δάκρυ». «Θα μείνεις για πάντα μέσα, το σπίτι δε θα έχει πόρτες και παράθυρα, θα είναι πάντα σκοτεινό. Πέτρα με πέτρα, θα σε κλείσω μέσα, θα είσαι πάντα κοντά μου». Ίσως και να εννοείτε το τείχος του Βερολίνου.
Το Ohne dich (χωρίς εσένα) μιλά πάλι για έναν αδιέξοδο έρωτα: «χωρίς εσένα δεν μπορώ να υπάρξω, μαζί σου είμαι και πάλι μόνος»
Στο ατμοσφαιρικό Amour (έρωτας), ο έρωτας παραλληλίζεται με ένα «άγριο ζώο, που σε κυνηγά, σε καταβροχθίζει» και στο τέλος σε αφήνει απογοητευμένο και πονεμένο.
Το τελευταίο στούντιο άλμπουμ βγήκε στα δισκοπωλεία στα τέλη του 2005. Είναι το Rosenrot. Πολλά από τα τραγούδια αυτού του άλμπουμ είχαν ηχογραφηθεί παλαιότερα, αυτό δεν σημαίνει όμως ότι δεν είναι καλά.
Το πρώτο τραγούδι, συνάμα και πρώτο Single, είναι το ρυθμικό Benzin (βενζίνη). Μιλά για τη δύναμη της βενζίνης και άλλων έφλεκτων υλικών, που μπορούν να προκαλέσουν καταστροφές: «θέλω χρόνο, δεν θέλω ηρωΐνη, ούτε αλκοόλ και νικοτίνη, ούτε βοήθεια, ούτε καφεΐνη, αλλά θέλω δυναμίτη, λάδι και κιροζίνη, ένα καύσιμο με πολλά οκτάνια και χωρίς μόλυβδο. Δώσε μου βενζίνη!» «Η βενζίνη τρέχει μέσα στις φλέβες μου, αν θέλεις να ξεφορτωθείς κάτι πρέπει να το κάψεις. Αν δεν θέλεις να το ξαναδείς, άστο να κολυμπήσει μέσα σε βενζίνη. Βενζίνη, δώσε μου βενζίνη!».
Η πρόκληση συνεχίζεται στο Mann gegen Mann (άνδρας εναντίον άνδρα), το οποίο ασχολείται με τους ομοφυλόφυλους. Στο βιντεοκλίπ το συγκρότημα εμφανίζεται σχεδόν γυμνό, ανάμεσα σε άλλους γυμνούς άνδρες, με δερμάτινα εσώρουχα και μπότες: «Είμαι ένας βασιλιάς χωρίς βασίλισσα, άμα μπερδευτεί μαζί μου ένα θηλυκό, τότε όλος ο κόσμος κοιτάει με απορία». «Άνδρας εναντίον άνδρα, το δέρμα μου ανήκει σε έναν κύριο, άνδρας εναντίον άνδρα, υπηρετώ δύο κυρίους». «Είμαι η γωνία σε όλους τους χώρους, είμαι η σκιά όλων των δέντρων. Η όρεξη μου έρχεται από πίσω. Το φύλο μου με φωνάζει προδότη, είμαι ο εφιάλτης κάθε πατέρα».
To Rosenrot (κόκκινο του τριαντάφυλλου) είναι μια παραλλαγή ενός γερμανικού παραμυθιού. Ένα κορίτσι βλέπει ένα τριαντάφυλλο στην κορυφή ενός βουνού. Ζητά από το αγόρι της να της το φέρει. Το αγόρι ξεκινά, θέλει να ικανοποιήσει το κορίτσι του. Κατεβαίνοντας με το τριαντάφυλλο, το αγόρι παραπατάει, προκαλεί κατολίσθηση που σκοτώνει το ζευγάρι.
Στο τέταρτο τραγούδι Spring (πήδα) βρισκόμαστε μέσα σε ένα πλήθος, που παρακολουθεί έναν άνδρα που ανέβηκε σε μια γέφυρα και θέλει να αυτοκτονήσει. Ο Till είναι στην πρώτη σειρά για να παρακολουθήσει καλύτερα το γεγονός. Ο άνδρας ανοίγει τα χέρια του, αλλά διστάζει. Ο κόσμος απογοητεύεται όταν ο άνδρας κατεβαίνει από τα κάγκελα.. Όταν το ξανασκέφτεται, ο κόσμος φωνάζει από κάτω: «Πήδα, πήδα, μη με απογοητεύεις, πήδα, κάντο για μένα, πήδα στο φώς!» Ο άνδρας ξεσπά σε κλάματα, ο Till πάει κρυφά από πίσω του, του δίνει μια κλωτσιά στην πλάτη για να τον «απελευθερώσει».
Στο Wo bist du? (που βρίσκεσαι;) ο Till αναζητά έναν παλιό έρωτα.
Στο έκτο τραγούδι το Stirb nicht vor mir (μην πεθάνεις πριν από εμένα), τα αγγλικά φωνητικά ανήκουν στην τραγουδίστρια των Texas, Sharleen Spiteri. Πρόκειται για την αναμονή της πραγματοποίησης ενός έρωτα, που υπάρχει προς το παρών μόνο στο μυαλό των δύο προσώπων.
Το Zerstören (καταστρέφω) ξεκινά με μια αραβική μελωδία και είναι μια ξεκάθαρη αναφορά στους τρομοκράτες: «οτιδήποτε μου ανήκει το προστατεύω, όλα τα υπόλοιπα τα καταστρέφω».
Στο Hilf mir (βοήθησε με) ένα μικρό άρρωστο κοριτσάκι ανάβει σπίρτα και παίζει με τη φωτιά, όταν λείπουν οι γονείς του. Τελικά παίρνουν φωτιά τα ρούχα του και καίγεται! Οι στάχτες του ανεβαίνουν στον ουρανό.
Το ισπανόφωνο Te quiero puta! (σε θέλω, πουτάνα!) είναι και το πιο χιουμοριστικό τραγούδι του συγκροτήματος. Θυμίζει μεξικάνικο γουέστερν, υπάρχουν γυναικεία φωνητικά και μεξικάνικα πνευστά.
To δέκατο τραγούδι Feuer und Wasser (φωτιά και νερό) μιλά για μια κοπέλα, που κολυμπά γυμνή. Ο Till την ακολουθά και «βλέπει το «κέντρο της», «όχι όμως ότι το στήθος της δεν είναι όμορφο!». Η κοπέλα δεν του δίνει σημασία. Από τα σκέλια του Till «ξεσπάει ένα πυροτέχνημα και φωτιά», «τα πόδια της, καθώς την βλέπω από πίσω, ανοίγουν σαν ψαλίδια». «Η φωτιά με το νερό δεν συνδιάζονται, καίγομαι μέσα στο νερό, το αίμα μου καίει». «Την παίρνω στην αγκαλιά μου, είναι λεία σαν ψάρι και κρύα σα νερό. Ξέρω ότι δεν θα περάσει άσχημα μαζί μου».
Το τελευταίο κομμάτι είναι το ακουστικό και ατμοσφαιρικό Ein Lied (ένα τραγούδι). Για να παίζουν για τους οπαδούς τους, ζητάνε τις εξής προϋποθέσεις: «Αν κάνετε καλές πράξεις και ακολουθείτε το σωστό δρόμο, τότε θα σας επισκεφτούμε. Γεννηθήκαμε για τη μουσική, υπηρετούμε τα αυτιά σας, όταν είστε στεναχωρημένοι, τότε εμείς παίζουμε για εσάς».
Το livealbum Völkerball (2006) εντυπωσίασε για άλλη μια φορά. Περιλαμβάνει συναυλίες από διάφορα μέρη του πλανήτη. Μάλιστα σε μια συνέντευξη του ο Rudolf Schenker των Scorpions, που παρακολούθησε μια συναυλία των Rammstein, μαζί με τους Jimmy Page (ex-Led Zeppelin) και Tony Iommi (Black Sabbath) είπε πως έμειναν όλοι με ανοιχτό το στόμα από το θέαμα που είδαν. Πολλά εφέ, λέηζερ, φωτιές, φλογοβόλα, πυροτεχνήματα, προκλητικότητα, τραγούδια από όλα τα άλμπουμ τους, φοβερή συμμετοχή του κοινού, που μαθαίνει γερμανικά για να τους καταλάβει.
Έτσι βλέπουμε, ότι το συγκρότημα ασχολείται με πολλά θέματα, τα οποία πολλά άλλα μουσικά σχήματα αποφεύγουν να ακουμπήσουν. Οι Rammstein ασχολούνται με τον έρωτα σε διάφορες μορφές του (σέξ, διαστροφές, αιμομιξία, σαδισμό, τρέλα, εκδίκηση, ζήλεια, stalking), τη νεκροφιλία, δυστυχήματα, κανιβαλισμό, νοσταλγίες, εφιάλτες, το θάνατο, την πολιτική, τον ερμαφροδιτισμό, την ομοφυλοφιλία, τους υπέρβαρους. Λίγοι είναι που τολμούν να μιλήσουν για τέτοιου είδους θέματα!
Διεύθυνση στο διαδίκτυο: www.rammstein.com (και στα αγγλικά).
Πλήρης δισκογραφία:
1) Herzeleid, 1995 (Singles: Du riechst so gut, Asche zu Asche, Seemann)
2) Sehnsucht, 1997 (Singles: Engel, Du hast)
3) Mutter, 2001 (Singles: Sonne, Links 2 3 4, Mutter, Ich Will, Feuer frei!)
4) Reise, Reise, 2004 (Singles: Mein Teil, Amerika, Ohne dich, Keine Lust)
5) Rosenrot, 2005 (Singles: Benzin, Mann gegen Mann, Rosenrot)
6) Live aus Berlin, 1998 (livealbum) και
7) Völkerball, 2006 (livealbum).