Τετάρτη 25 Μαρτίου 2009

Συνέντευξη με In Ruins

Επιτέλους επικοινωνήσαμε με αυτή την πρωτοποριακή μπάντα από το μακρινό Texas των Η.Π.Α.. Εν έτη 1999, έσκασαν μια βόμβα ονόματι “The Four Seasons Of Grey” και μετά είπαν να εξαφανιστούν για πέντε-έξι χρόνια και να μας αφήσουν ξεκρέμαστους. Την εποχή που δουλεύαμε πάνω στο δεύτερο τεύχος μας, εγώ έψαχνα είτε μέσω της πρώην εταιρίας τους είτε μέσω άλλων πηγών για να επικοινωνήσω αλλά τζίφος. Έλα όμως που οι προσπάθειες μου καρποφόρησαν όταν είδα την προσθήκη ενός link μ’ ένα e-mail για επικοινωνία στο site τους και με μια ανακοίνωση ότι είχαν ήδη έτοιμο το νέο τους άλμπουμ, ονόματι “The Curse Of Decay”. Μετά από λίγες ημέρες επικοινώνησα με την ψυχή της μπάντας, Jonas…
The Coroner: Illusion
Εδώ και επτά χρόνια, είχατε εξαφανιστεί από προσώπου γης. Τα Μ.Μ.Ε. της Μεταλλικής μουσικής στην Ελλάδα δεν αναφέρονταν στο όνομα σας, στο ιντερνετ δε βρίσκαμε τίποτα και στην τελική, δε ξέραμε τι γινόταν με την party σας. Τι κάνατε σε αυτά τα εφτά χρόνια?
J: Πολύ βαρετή ιστορία αυτή, αίτιες ήταν τα προβλήματα με το Line up και με το θέμα ανεύρεσης εταιρίας, συνηθισμένα πράματα δηλαδή. Τα όποια πραγματικά έβλαψαν γρήγορα την μπάντα και την έθεσαν σε μια προσωρινή παύση δισκογραφικά, σκέψου όμως ότι δε διαλυθήκαμε, δε πέρασε καν απ’ το μυαλό μας. Θέσαμε την μπάντα για λίγο καιρό ανενεργή, μέχρι να συγκεντρωθούμε και πάλι. Τότε ηχογραφήσαμε ένα demo, το όποιο όμως παραμερίστηκε. Αργότερα ηχογραφήσαμε ένα δεύτερο και το στείλαμε σε διάφορες εταιρίες, έτσι καταλήξαμε να υπογράψουμε με την JMT Records. Κατά τη διάρκεια όλων αυτών, όλα τα μέλη της μπάντας παίζανε σε διάφορες μπάντες, μέχρι να δουλέψουμε και πάλι, το όποιο όμως πήρε πιο πολύ χρόνο απ’ ότι επιθυμούσαμε. Αυτό τον καιρό, οι In Ruins είναι η μοναδική προτεραιότητα μου και αυτό σημαίνει ότι θα έχουν όλη την προσοχή μου, άρα όχι άλλα side projects για μένα από εδώ και πέρα.
Πες μου κάποιες λεπτομέρειες για το νέο σας πόνημα, για το όποιο δε γνωρίζω τίποτα απολύτως.
J: Το άλμπουμ ονομάζεται “The Curse Of Decay” και κυκλοφορεί από την JMT Records (www.jmt-music.net). Αποτελείτε από εννιά κομμάτια και αυτή τη φορά δεν υπάρχουν instrumentals, το άλμπουμ ηχογραφήθηκε μέσα στο διάστημα Οκτωβρίου-Νοέμβριου του 2006. Είναι λίγο διαφορετικό από το προηγούμενο άλμπουμ σε κάποια σημεία αλλά σε μένα ακούγεται το ίδιο σε γενικά πλαίσια. Είναι πιο ευθύ μουσικά από το προηγούμενο. Νομίζω ότι είναι πολύ πιο εκρηκτικό. Δυστυχώς δεν έχω ακριβή ημερομηνία κυκλοφορίας του άλμπουμ, ελπίζω όμως ότι αν πάνε όλα καλά θα έχει κυκλοφορήσει μέσα στους δυο επόμενους μήνες (σ.σ. Φεβρουάριο-Μάρτιο 2007).
Στιχουργικά τι ακριβώς πραγματεύεται? Έχει γερές δόσεις μυστηρίου και βαμπιρισμού και ότι σχετίζεται με την νύχτα όπως στο Κολοσσιαίο “The Four Seasons Of Grey”?
J: Yeah! στιχουργικά δε διαφέρει τόσο πολύ από το προηγούμενο και αυτή την φορά δεν έχει τόσο χτυπητές αναφορές στο vampire στοιχείο. Δεν είναι ότι δε μας ενδιαφέρει πια το θέμα, αλλά αυτή τη φορά αισθάνθηκα ότι έπρεπε να κινηθώ πιο ελεύθερα. Όλοι οι στίχοι καταπιάνονται με το σκότος, αγνά και απλά. Μερικοί στίχοι αναφέρονται στη σκοτεινή πλευρά της ανθρώπινης φύσης, άλλοι είναι κατά βάση φανταστικές ιστορίες οι όποιες στηρίζονται σε πραγματικά γεγονότα, προσωπικά και μη. Οι ιστορίες αυτές ανήκουν στον τομέα του ημιφανταστικού τρόμου.
Ποίες είναι οι διαφορές απ’ το “The Four Seasons Of Grey” και ποιες οι μουσικές επιρροές σας σε αυτό το δεύτερο άλμπουμ σας?
J: Κατ’ εμε, η μεγαλύτερη διαφορά είναι το ότι στο προηγούμενο άλμπουμ πολλά από τα κομμάτια ήταν mid tempo, ενώ στο νέο άλμπουμ τα κομμάτια έχουν ένα πιο ευθύ τόνο, διαθέτουν περισσότερη ταχύτητα. Όμως, υπάρχουν κάποιες συνθέσεις οι οποίες διαθέτουν χαμηλότερες ταχύτητες. Βέβαια, επειδή μεσολάβησε ένα τόσο εκτενές χρονικό διάστημα μεταξύ των δυο δίσκων, λογικό είναι να υπάρχουν διαφορές μεταξύ τους. Εγώ βλέπω αυτές τις διαφορές σαν το επόμενο βήμα των In Ruins. Όσο για τις επιρροές, δε νομίζω ότι έχουμε επιρροές από γνωστές μπάντες. Μπορείς να επηρεαστείς απ’ οτιδήποτε ακούς, σ’ αρέσει και μη. Να σου πω την αλήθεια, προσπαθώ να μην επηρεάζομαι από άλλες μπάντες.

Πιστεύεις στα Vampire? Αν ναι, θεωρείς ότι είναι ρομαντικά όπως στις ταινίες “An Interview With A Vampire”και“Lost Boys” ή διαθέτουν υπερφυσικές δυνάμεις και είναι ψυχρά όπως στην ταινία“The Underworld”?
J: Λοιπόν, πιστεύω στον συμβολικό τόνο των βρικολάκων. Ακόμα πιστεύω στον ψυχικό βαμπιρισμό, μέχρι εκεί όμως. Δε πιστεύω όμως στην φανταστική αίσθηση που έχουν οι βρικόλακες. Έχω να πω όμως ότι είμαι ανοιχτόμυαλος ως προς το άγνωστο. Πάντα μου άρεσε η ρομαντική πλευρά των βρικολάκων απ’ αυτή των μοντέρνων καιρών, Urban vampire Culture. Εμένα μου αρέσει το γοτθικό συναίσθημα, αρχαίες ιστορίες του κόσμου, αρχαία μισογκρεμισμένα κάστρα και άλλα παρόμοια. Μια πιο αναλυτική εικόνα σχετικά με τους βρικόλακες δε θα μ’ ενδιέφερε.
Η νέα σας εταιρία έχει διανομή στην Ευρώπη ή μόνο στην Αμερική δραστηριοποιείται?
J: Η διανομή θα είναι παγκόσμια όπως και στην προηγούμενη κυκλοφορία μας.
Έχετε προσθέσει γυναικεία φωνητικά στο νέο άλμπουμ?
J: Όχι, αυτό δε το έχουμε κάνει ποτέ. Δεν είμαι εναντίον της χρησιμοποίησης αυτών αναγκαστικά, αλλά δεν έχω συνθέσει κάτι που να ταιριάζουν τα γυναικεία φωνητικά πάνω σε αυτό και δε θα το κάνουμε ποτέ λόγω του ότι το προστάζει η μόδα. Σκέψου το ότι αρκετά άτομα μας έχουν πει να βάλουμε άλλα φωνητικά σε κομμάτια μας και δε το έχουμε κάνει γιατί δε μας έχει κάτσει η φάση. Που ξέρεις, μπορεί στο επόμενο άλμπουμ να προσθέσουμε κάποια διαφορετικά φωνητικά σε κανένα κομμάτι, αν ταιριάζει.
Πως θα χαρακτήριζες την ατμόσφαιρα του άλμπουμ?
J: Γαμημένα σκοτεινή. Αυτό είναι. Σκοτεινή και heavy, αυτό επιζητώ μόνο. Όπως πάντα, το μόνο που επιθυμούμε είναι να δημιουργούμε ατμόσφαιρα που να επιτρέπει στον ακροατή να βλέπει διάφορες εικόνες στο μυαλό του. Σκοτεινές, απόκοσμες και μακάβριες εικόνες.
Θα ήθελα να σε ρωτήσω τώρα κάποια πράγματα για το “The Four Seasons Of Grey”. Την εποχή που αγόρασα το άλμπουμ, δεν έβρισκα κάποιο άλλο για να το συναγωνιστεί σε ποιότητα στις τότε κυκλοφορίες.
J: Σ’ ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια, το εκτιμώ αυτό. Η ηχογράφηση ήταν χρονοβόρα και βασανιστική υπόθεση, η όποια κράτησε για πάνω από τέσσερις μήνες. Ήταν μια μακροχρόνια και επίπονη διαδικασία, και στην πραγματικότητα αυτό οφείλεται στο ότι δε συμμετείχαμε όσο θέλαμε πραγματικά κάθε μέρα. Στην πραγματικότητα ακούγοντας το άλμπουμ, μου δίνει μια καλή εντύπωση για τον τρόπο που συνθέταμε και αυτό δεν έχει αλλάξει και πολύ μέχρι σήμερα. Στιχουργικά, τα πράματα κινούνται σε πιο σκοτεινά και ακραία μονοπάτια από ποτέ. Σαν μπάντα βελτιωνόμαστε συνέχεια.
Οι επιρροές σας στο πρώτο άλμπουμ, κυμαίνονταν σε Fields Of The Nephilim, παλιούς Anathema, Celtic Frost και Katatonia. Ποια είναι η άποψη σου για τα παραπάνω γκρουπ?
J: Σίγουρα, οι Katatonia αποτελούν επιρροή μας. Μου αρέσουν ακόμα αν και καταφανέστατα έχουν αλλάξει αρκετά το στυλ τους απ’ το αρχικό τους. Για μένα, το αγαπημένο μου άλμπουμ τους είναι το “Dance Of December Of Souls” το όποιο μου προκαλεί μια παράξενη αίσθηση όποτε το ακούω, είναι κάτι που δε μπορώ να περιγράψω. Όποτε το ακούω με κάνει να σκέφτομαι το σκότος. Στ’ αλήθεια, είναι ένα εκπληκτικό άλμπουμ, όχι τόσο από πλευράς τεχνικής-όσο από τη σκοπιά της ατμόσφαιράς. Όσο για τους Fields Of The Nephilim, πάντα μου άρεσαν και οπωσδήποτε θα αγοράσω το τελευταίο τους άλμπουμ. Τώρα που θυμάμαι, προχτές παρακολουθούσα ένα dvd τους. Όσο για τους Anathema, το “Serenades” είναι ένα απ’ τα αγαπημένα μου δισκάκια, είναι διαβολικά ένα heavy άλμπουμ. Και φτάνουμε στους Celtic Frost, τα πρώτα τους άλμπουμ είναι αξεπέραστα και κλασσικά. Το “Pandemonium” ήταν πρωτοποριακή κυκλοφορία για την εποχή του. Αυτό τον καιρό θα πάω να αγοράσω το νέο τους άλμπουμ, “Monotheist”. Όλες αυτές οι μπάντες από εκείνη την εποχή είναι κλασσικές: Possessed, Slayer, παλιοί Mercyful Fate, παλιοί Iron Maiden. Αξεπέραστες.
Γιατί το «διαλύσατε» με την Metal Blade? Είναι παλιά εταιρία, με μεγάλη φήμη και ένδοξες κυκλοφορίες στο ενεργητικό της.
J: Yeah! Γουστάραμε που ήμασταν στην Metal blade. Τα γνωστά τυπικά προβλήματα με την εταιρία ήταν η αιτία που αποχωρήσαμε. Αυτό που θέλω να πω είναι ότι όλα έληξαν κάτω από άριστες συνθήκες. Είναι χρήσιμο να ενθυμούμαστε ότι οι βιομηχανίες και η τέχνη δεν λειτουργούν αρμονικά μεταξύ τους. Γι’ αυτό πρέπει να προσέχουμε τι επιρροές ασκεί η βιομηχανία πάνω στην τέχνη.
Από περιοδείες τι κάνετε? Αν σας πω να περάσετε απ’ τα μέρη μας έστω και support, θα είμαι υπερβολικός?
J: Πίστεψε με, Θα θέλαμε πολύ να έρθουμε στην Ελλάδα. Κάθε περιοδεία που πραγματοποιούμε είναι για μικρά χρονικά διαστήματα, έτσι ο κύριος στόχος μας είναι να χτυπήσουμε όσο πιο μεγάλη αρμάδα από festivals κατά τη διάρκεια του ίδιου ταξιδιού. Δυστυχώς, έτσι είναι τα πράματα αυτό τον καιρό. Έχουμε μικρό έλεγχο πάνω σε αυτό το θέμα, όμως σύντομα θα έχουμε μεγαλύτερο.
Αυτά ήθελα να σε ρωτήσω. Ελπίζω να μη σε κούρασα. Ήταν μια συνέντευξη που μου είχε μείνει απωθημένο να την κάνω. Μπορείς να κλείσεις τη συνέντευξη με τον δικό σου τρόπο…
J: Λοιπόν, σ’ ευχαριστώ για τη συνέντευξη. Η Ελλάδα πάντα υποστήριζε θερμά τους In Ruins, για την ακρίβεια από τα πρώτα τους βήματα. Πάντα θα το εκτιμάμε αυτό. Δε μπορώ να περιγράψω με λόγια την μουσική που παίζουμε, αν κάποιος έχει την περιέργεια μπορεί να τσεκάρει το www.myspace.com/inruins πάντα υπάρχουν κομμάτια μας εκεί προς ακρόαση και το www.inruins.homestead.com. Stay Dark!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου